In stilte zonder woorden heerst de rust.
De tijd verdwijnt, het zwijgen wordt bewaard
bij vlammen, suizend in de open haard.
Het maakt mij van een heilig vuur bewust.

Bij uitzicht over zee, vanaf de kust,
ontstaan gevoelens van gelijke aard.
Met schuim bedekte golven zijn vergaard
tot energiek symbool van levenslust.

De tijd die blijft in denkend bezig zijn
is anders dan een pad van uur tot uur.
Ik onderscheid het wezen van de schijn,
maar menigmaal helaas van korte duur.
Voor deze woorden, met een glaasje wijn,
toch nog een uurtje dichter bij het vuur.

Het stof der dode woorden klampt
zich aan u vast. Was uw ziel met stilte.
[Rabindranath Tagore]