Een vrije horizon

Ik schets de eenvoud van een bastion,
de strijd op onbewoonde woeste gronden
en helden voor met zwaard gesnoerde monden;
verlangen naar een vrije horizon.

Alsof het met een argument begon
is nu het leven aan de taal gebonden.
Waar zijn de helden, die zo goed verstonden
dat slechts de waarheid overleven kon.

Omdat ik tegen menig bolwerk ben,
waar mijn gedachten rond ruïnes dwalen,
en evenzo dat soort tragiek herken
in alle overdreven groeiverhalen,
beklijft dat mij en grijp ik naar de pen
en ruitjesblok met lange verticalen.