De donzen vlokken dansen in de nacht
in grote drommen, zweven naar de grond
en vormen daar een dek van bont,
opdat de aardse onrust wordt verzacht.

De zon verschijnt, verlicht de weidse pracht
van ongerepte sneeuw, en zie, terstond
ontwaakt de vreugde, gaat de mare rond:
Vandaag is ons een witte Kerst gebracht.

Een symboliek uit lang vervlogen tijd,
omdat een nieuw begin zich openbaart,
zo maagdelijk gelijk een wit tapijt.
En voeg erbij de rode ster, vermaard
is toch die gloed van hartstocht, vurigheid
waarmee de diepe wijsheid wordt vergaard.